بیماری ارتفاع

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بیماری اِرتِفاع (altitude sickness)

(یا: بیماری کوهستان[۱]) بیماری ناشی از قرارگرفتن ناگهانی در معرض هوایی با فشار پایین و اکسیژن کم، در ارتفاعات بالاتر از ۳هزار متر. علایم این حالت عبارت‌اند از تهوع، تنگی نفس، و خستگی. افزایش ارتفاع ممکن است باعث ورم[۲] شش‌ها و مغز شود. درمان این بیماری استراحت، مصرف داروهای ضدِ درد[۳]، و در صورت لزوم دریافت اکسیژن تکمیلی، استفاده از داروهای مُدِرّ[۴]، و بازگشت به ارتفاع کم است.


  1. mountain sickness
  2. oedema
  3. analgesics
  4. diuretics