بی ینویل، ژان باپتیست (۱۶۸۰ـ۱۷۶۸)
بی‌یَنْویل، ژان باپتیست (۱۶۸۰ـ۱۷۶۸)(Bienville, Jean Baptiste)
حاکم مستعمراتی فرانسوی‌ـ‌کانادایی و فرماندار مستعمره‌نشین لوئیزیانا در امریکای شمالی (۱۷۰۶ـ۱۷۱۳، ۱۷۱۷ـ۱۷۲۳، و ۱۷۳۳ـ۱۷۴۳). در دوران اول تصدی‌اش ماندگاه موبیل[۱] (مرکز مستعمره‌نشین ۱۷۱۰ـ۱۷۱۹) را در آلاباما[۲] و در دورۀ دوم مرکز مستعمره‌نشین لوئیزیانا در نیواورلئان[۳] را بنا نهاد. در آخرین دوره به جنگی پرهزینه و نهایتاً ناموفق با سرخ‌پوستان ساکن درۀ میسی‌سیپیِ[۴] سفلا کشیده شد. بی‌ینویل زادۀ ویل‌ماری[۵] (مونترآل کنونی) کِبِکِ[۶] کانادا بود، در نیروی دریایی فرانسه خدمت کرد و در ۱۶۹۸ پیِر ایبرویل[۷] را در مأموریتش برای ایجاد مستعمره‌نشینی فرانسوی در دهانۀ رود میسی‌سیپی[۸] همراهی کرد.