تابعین

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تابعین

(جمع تابعی و تابع، در لغت به معنی پیرو) اصطلاحی در حدیث، به کسانی گویند که پیغمبر (ع) را ندیده‌اند، لیکن با یک یا چند تن از صحابۀ او مصاحبت کرده‌اند؛ مانند حسن بصری، مالک اشتر و فقهای سبعه. اصطلاح تابعین از قرآن کریم (سورۀ توبه، ۱۰۰) گرفته شده است. طبقات تابعین را براساس فضل و مزیّت علمی و عملی یا تقدم و تأخر زمانی، تقسیم‌بندی کرده‌اند. کسانی را که هیچ‌یک از صحابه را ندیده‌اند، ولی تابعین را درک کرده‌اند، تابع‌التابعین یا تبع‌التابعین خوانده‌اند.