تاج بهادر (۱۶۲۱ـ۱۶۷۵)
تاج بَهادر (۱۶۲۱ـ۱۶۷۵)
نهمین گورو (معلم) یا پیشوای سیکهای هند، از ۱۶۶۴ تا ۱۶۷۵ او را بهدلیل دست برنداشتن از آیینش، در مبارزه برای حفظ آن، و مخالفت شدید با اورنگزیب[۱]، امپراتور تیموریان هند، که مسلمان متعصبی بود، اعدام کردند. در دورۀ اورنگزیب که سیکها[۲] و هندوها[۳] سرکوب و از پیروی از ادیان خود منع میشدند، تاج بهادر اعلام کرد که هرگاه او مسلمان شود هندوان و سیکها نیز از او پیروی خواهند کرد. به پیروانش دستور دادند که جنازۀ او را برندارند، ولی آنان خطر کردند و جسد او را برابر رسوم خود در آتش سوزاندند و در دو گوردوارا[۴] (معبد سیک) به خاک سپردند. پس از او پسرش، گوبیند سینگ[۵]، گوروی دهم سیکها شد.