تامس، دونال (۱۹۲۰)

تامِس، دونال (۱۹۲۰- ۲۰۱۲م)(Thomas, E Donnall)
دانشمند امریکایی. با جوزف ای ماری به‌سبب تحقیق پیش‌گامانه‌شان در زمینۀ پیوند اندام و یاخته به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی ۱۹۹۰ دست یافت. او برای درمان لوکمی (سرطان گلبول‌های سفید و مغز استخوان)، برخی سرطان‌های موروثی مغز استخوان، و برخی اختلالات وخیم بیماری‌های خون، پیوند مغز استخوان را ابداع کرد. پس از درمان با پرتوتابی، به‌منظور کشتن یاخته‌های سرطانی، یاخته‌های سالم مغز استخوان را به سیاه‌رگ‌های خونی بیمار تزریق می‌کنند. توماس دریافت که می‌توان حدود ۰.۵ تا ۰.۸ لیتر مغز استخوان از استخوان‌های یک دهندۀ سالم استخراج کرد. در بدن بیمار، یاخته‌های مغز استخوان پیوندشده یاخته‌های جدید طبیعی و فعال تولید می‌کنند. تامس نشان داد که می‌توان با استفاده از دارو و انتخاب دهندۀ سالم مانع پس‌زدن پیوند شد. فرد دهنده معمولاً از بین خواهران یا برادران بیمار انتخاب می‌شود.