تایر
تایِر (Tire)
روکش روی طوقۀ چرخ. به‌صورت بالشتک، سطح اتکا، و محل اصطکاک چرخ با زمین عمل می‌کند. از تایر در خودروهای جاده‌ای، تراکتورها، ارابۀ فرود هواپیما و فضاپیما، ماشین‌آلات انبارها و کارخانه‌ها، و سایر وسایل نقلیه، ازجمله چرخ خرید و کالسکۀ بچه، استفاده می‌کنند. تایرها را از ترکیب لاستیک و پارچه می‌سازند. تایرهایی که در فضای سرپوشیده به‌کار می‌روند، معمولاً توپرند و سطح صاف دارند، اما تایرهایی که در فضای باز از آن‌ها استفاده می‌شود، توخالی‌اند و با هوای فشرده آن‌ها را باد می‌کنند. سطح این نوع تایرها آج‌دار است تا دچار لغزش نشوند. اجزای اصلی تایر عبارت‌اند از آج، بدنه، و سیم طوقه. آج لاستیک ضخیمی است که در سطح آن شیارهایی ایجاد کرده‌اند. نقش آج ایجاد اصطکاک برای متوقف‌کردن خودرو و جلوگیری از لغزش آن است. تایر تراکتورها و تایرهایی که در هنگام نشستن برف روی زمین به‌کار می‌روند، شیارهایی مخصوص و عمیق دارند تا وسیلۀ نقلیه روی زمین نرم یا پوشیده از برف حرکت کند. بدنۀ تایر استحکام آن را تأمین می‌کند و به تایر شکل می‌دهد. این بخش از تایر از لایه‌های پارچه تشکیل شده است که لاستیک بین آن‌ها نفوذ کرده و آن‌ها را در بر گرفته است. پارچۀ مصرفی در بدنۀ تایر خودروهای مسافربر از جنس پُلی‌اِستِر است. سیم طوقه در طول دو لبۀ داخلی تایر قرار می‌گیرد و از رشته‌های سیمی تشکیل می‌شود که با لاستیک و پارچه پوشانده شده‌اند. نقش سیم طوقه چسباندن تایر به طوقۀ چرخ است.