تایگر
تایْگِر (Tiger)
تانک سنگین آلمانی در جنگ جهانی دوم. آلمانیها این تانک را برای برآوردهکردن نیاز ارتش خود به تانک خطشکن[۱]، طراحی کردند و از ۱۹۴۲ تولید آن شروع شد. این تانک یک توپ ۸۸میلیمتری، فنرهای تخت و شنیهای پهن، و زرهی به ضخامت ۱۰۰ میلیمتر داشت که توپهای تانکهای متفقین قادر به نفوذ در این زره نبودند، مگر آن که به نحوی انتحاری از فواصل کوتاه شلیک میکردند. ۵۵ تُن وزن، ۳۷ کیلومتر در ساعت سرعت و ظرفیت پنج سرنشین داشت. پس از ساخت ۱۳۵۰ فروند تانک تایگر، تولید آن در اوت ۱۹۴۴ متوقف و از فوریۀ ۱۹۴۴ تولید تایگر بی[۲] شروع شد، که تانکی سنگینتر و مقاومتر بود، ۶۹ تُن وزن داشت و مجهّز به یک توپ ۸۸میلیمتری بلندتر و پرقدرتتر بود. تایگر بی نزد متفقین به تایگر سلطنتی[۳] یا شاه تایگر[۴] معروف بود. تا پایان جنگ جهانی دوم، در مجموع ۴۸۴ دستگاه از این نوع تانک ساخته شد.