تبریزی، اظهر (تبریز ۸۰۰ - بیت المقدس ۸۸۰ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تَبْریزی، اَظْهَر (تبریز ۸۰۰ - بیت‌المقدس ۸۸۰ق)

خوشنویس و شاعر ایرانی. از معروف‌ترین نستعلیق‌نویسان قرن ۹ق و شاگرد میرزاجعفر بایسنغر بود. او را، بعد از میرعلی و میرزا جعفر، سومین استاد خط نستعلیق می‌دانند. نخست به خدمت بایسنغر و سپس به خدمت سلطان ابوسعید تیموری درآمد. نسخه‌ای از هفت پیکر در موزۀ متروپولیتن نیویورک و نسخه‌ای از خسرووشیرین در کتابخانۀ جان ریلندز و خمسۀ نظامی و خمسۀ امیرخسرو دهلوی در کتابخانۀ دانشگاه پنجاب لاهور محفوظ است. ولی بیشتر آثارش در کتابخانه‌ها و موزه‌های استانبول نگهداری می‌شود. متقدمان به او لقب «ظهیرالدین» و متأخران «استادالاساتید» داده‌اند. سلطان علی مشهدی، سلطان علی قاینی، و شیخ بایزید پورانی از شاگردان او بودند.