تذکیه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تَذْکیه
در اصطلاح فقه، ذبح، نحر یا صید حیوان به طریق شرعی. تذکیه ماهی نیز به آن است که زنده از آب بیرون آورده شود و در خشکی بمیرد. حیوانی که تذکیه نشده است «میته» خواهد بود. همۀ حیوانات، جز حیوانات نجس‌العین، مانند سگ و خوک و نیز انسان و حشرات، تذکیه می‌پذیرند. با تذکیه، خوردن گوشت حیوانات حلال‌گوشت، حلال می‌شود. اصل عملی به هنگام شک در تذکیه، عدم آن است؛ البته اگر حیوان مرده‌ای در دست مسلمان یا در بازار مسلمانان باشد، همین امر اماره بر وجود تذکیه است.