تری اکسید هیدروژن
تِری‌‌اُکْسیدِ هیدْروژِن (hydrogen trioxide)
H۲O۳، ترکیب نسبتاً پایداری از هیدروژن و اکسیژن. در اتمسفر زمین و بافت‌های زنده یافت می‌شود. برای اولین‌بار در ۱۹۹۴ سنتز شد. در ابتدا آن را ماده‌ای بسیار ناپایدار می‌دانستند. تری‌اکسید هیدروژن را با واکنشی مشابه واکنش تولید پراکسید هیدروژن تولید می‌کنند، با این تفاوت که به‌جای اکسیژن از اوزون استفاده می‌کنند. تری‌اکسید هیدروژن در دماهای پایین پایدار است، ولی در دمای۴۰ درجۀ سانتی‌گراد رفته‌رفته تجزیه می‌شود و با تشکیل انرژی بالا، اکسیژن تک‌اتمی آزاد می‌کند.