تشنه تهرانی، محمدتقی (مراغه ۱۲۱۰ـ همدان پس از ۱۲۶۴ق)
تشنۀ تهرانی، محمدتقی (مراغه ۱۲۱۰ـ همدان پس از ۱۲۶۴ق)
شاعر ایرانی. پیشۀ کلاه‌دوزی داشت. چون قصایدی در مدح فتحعلی‌شاه قاجار سرود، به دربار تهران فراخوانده شد و از شاه لقب خانی گرفت. در هجاگویی و برخورد مطایبه‌آمیز با رویدادها زبانی تلخ و گزنده داشت. پس از شکست ایران از روسیه چون بسیاری از امرای سپاه را هجو گفت، از بیم جان به کرمان و از آن‌جا به عتبات عراق رفت و تا ۱۲۶۴ق در عراق بود و در حملۀ وهابیان به کربلا و تعرض ایشان زخمی شـد. در آغاز پادشاهی ناصرالدین‌شاه قاجار به ایران بازگشت و در قصیده‌ای میرزا تقی‌خان امیرکبیر را مدح کرد.