تقی الدین فارسی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تقی‌الدّین فارسی (ز قرن ۱۰ق)
اخترشناس، پزشک، ریاضی‌دان و شاعرِ مسلمان. در شعر «فهمی» تخلص می‌کرد. تعداد رساله‌های تألیفی او از ۲۲ عنوان متجاوز است. نکتۀ مهم در آثار تقی‌الدین خلاصه‌هایی است که او از آثار خود تهیه کرده است. ازجمله، رسالۀ عربی خود با نام اسامی‌العلوم و اصطلاحات‌ در اخلاق را با عنوان طلیعة‌العلوم خلاصه کرده و از این خلاصه نیز خلاصه‌ای با نام التقاط طلیعة‌العلوم تهیه کرده است. از دیگر آثار اوست: حل‌التقویم؛ انیس‌الاطباء.