تنوچتیتلان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تِنوچْتیتلان (Tenochtitlán)

پایتخت آزتک‌های مکزیک. حدود ۱۳۲۵م در جزیره‌ای میان دریاچه‌هایی بنا شد که بیشترین بخش درّۀ مکزیک، محل کنونی مکزیکو، را دربر گرفته ‌است. جمعیتش حدود ۱۵۰هزار نفر بود. ارنان کورتس[۱]، فاتح اسپانیایی، به‌همراه مونته‌زوما[۲]، فرمانروای آزتک، در نوامبر ۱۵۱۹ از این شهر دیدار کرد. اهالی شهر همچون مهمان از نیروهای اسپانیایی استقبال کردند. اما آن‌ها مونته‌زوما را اسیر و وادار به پذیرش حاکمیت شارل پنجم[۳] کردند. کورتس، تنوچتیتلان را ویران کرد (۱۵۲۱) و دوباره آن‌جا را شهری در حکم مستعمرات اسپانیا ساخت.

 


  1. Hernán Cortés
  2. Montezuma
  3. Charles V