تهران، خیابان
تهران، خیابان
خیابانی در غرب فلکۀ حرم مطهر در مشهد از دورۀ پهلوی. در ۱۳۰۹ احداث شد و چون به جادۀ تهران متصل می‌شد، خیابان تهران نام گرفت. ابتدای آن فلکۀ گل ختمی، احتمالاً میدان بیت‌المقدس کنونی، و انتهای آن فلکۀ جنوبی آستانه، احتمالاً میدان پانزده خرداد کنونی بود. فلکه گل ختمی پس از احداث کارخانۀ برق خسروی در آن، به فلکۀ برق تبدیل شد. در میانۀ خیابان به‌سبب وجود چاه عمیقی که پیش از لوله‌کشی آب مقداری از آب شهر را تأمین می‌کرد، یک فلکه آب قرار داشت که احتمالاً میدان فداییان اسلام کنونی است. ادامۀ آن خیابان ضدهوایی بود و به کوه‌های جنوب شهر منتهی می‌شد. احتمالاً پیش از آن محلۀ چاه نو نام داشت، زیرا کوچه‌ای به این نام در آن بود. محل گاراژها، اوراق‌فروشی‌ها، جوشکاری‌ها و آهنگری‌ها بود. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، خیابان امام رضا (ع) نام گرفته است.