تواشیح
تَواشیح
(در لغت به معنی زینت و زیبایی) خواندن اشعار موزون، یا آیات قرآن در جلسات مذهبی، به‌طور گروهی و جمعی. مضامین تواشیح یا ادعیۀ قرآنی، مدایح پیامبر (ص) و ائمه معصومین (ع) یا ارجوزه‌ها و اشعار زیبای عربی یا فارسی است، که در یکی از دستگاه‌های موسیقی خوانده می‌شود. خواندن تواشیح یا هم‌خوانی نیایش‌ها و سرود‌های مذهبی به عربی، در ایران سابقۀ طولانی ندارد و در سال‌های اخیر از کشور‌هایی، مانند سوریه و لبنان و مصر به ایران راه یافته است. اخیراً مسابقات تواشیح نیز به مسابقات قرآنی افزوده شده است. از استادان بزرگ تواشیح، می‌توان از محمد عربی القبّانی، صاحب جامِع‌النَفَحات القُدسیه که شامل متون تواشیح مختلف است، وهبه زحیلی، و حمزه شکور نام برد.