توبال قایین

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

توبال قایین (Tubal-cain)
(در عبری به‌معنی «ضری چکش») در عهد عتیق[۱] (پیدایش ۲۲:۴) پسر لَمَک[۲] و ظِلَّه[۳]، سازندۀ آلات و ابزار آهنی و مفرغی.

 


  1. Old Testament
  2. Lamech
  3. Zillah