توسکارورا
توسکارورا (Tuscarora)
(در زبان آیروکویی[۱]: بهمعنی «گردآورندۀ شاهدانه[۲]») از اقوام سرخپوست امریکا، ساکن در کانادا و ایالت نیویورک. زبان آنها به خانوادۀ زبانی آیروکویی تعلق دارد. توسکاروراها که در ۱۷۲۲ با فشار مهاجران اروپایی از کارولینای شمالی بیرون رانده شدند، آخرین قومی بودند که به «اتحادیه آیروکویی[۳]» پیوستند. قوم توسکارورا در آغاز از سه قبیله تشکیل میشد. اینان در کلبههای گرد و پوشیده از ساقۀ درختان در کارولینای شمالی زندگی میکردند و از طریق کشت ذرت و شکار معاش خود را تأمین میکردند. آنها از شاهدانه برای ساختن نوعی داروی رشتهمانند نیز استفاده میکردند. پس از تماس با اروپاییها شروع به فروش روم[۴] نوعی مشروب الکلی، به قبایل همسایۀ خود کردند. هریک از قبایل از طایفه (کلان)[۵]هایی تشکیل میشد که به یکی از شاخهها یا نیمگان[۶] کل قبیله تعلق داشت. استعمارگران اروپایی بسیاری از توسکاروراها را ربودند و آنها را همچون برده بهفروش رساندند. زمینهای بومیان را نیز از دستشان درآوردند و این امر سبب شد که توسکاروراها در ۱۷۱۱ با رهبری رئیس خود، هَنکاک[۷]، به مهاجران حمله کنند. اروپاییها بهنوبۀ خود، دست به انتقامجویی زدند و در ۱۷۱۳ هزار تن از توسکاروراها را به اسارت درآوردند و چونان برده فروختند یا بهقتل رساندند. در ۱۷۲۲، تعداد ۱۶۰۰ تن از آخرین توسکاروراها به اتحادیۀ آیروکویی پیوستند. درخلال انقلاب امریکا، توسکاروراها در طرفداری از استعمارگران و بریتانیاییها دو دسته شدند. سرخپوستانی که از بریتانیاییها حمایت میکردند در حفاظتگاههای رودخانه بزرگ[۸]، در اونتاریو، همراه با قوم موهاک[۹] صاحب زمین شدند، در حالیکه طرفداران امریکاییها در حفاظتگاههای نیویورک اسکان یافتند.