توکای سیاه
توکایِ سیاه (blackbird)
پرندۀ توکای سیاه Turdus merula، از باسترک‌ها، تیرۀ مگس‌گیر[۱]، راستۀ گنجشک‌سانان[۲]. طولی حدود ۲۵ سانتی‌متر دارد. نر آن سیاه‌رنگ و دارای منقار و پلک‌هایی زرد، و ماده به رنگ قهوه‌ای تیره و دارای منقاری تیره است. پرندۀ ماده چهار یا پنج تخم به رنگ سبزآبی، با لکه‌های قهوه‌ای در لانه‌ای می‌گذارد که از سبزه و خزه ساخته و با گِل اندود شده است. لانه‌اش را در درختان انبوه یا درختان رونده می‌سازد. توکای سیاه از میوه‌ها، دانه‌ها، کرم‌ها، نوزاد حشرات، و حلزون‌ها تغذیه می‌کند. آوازش بلند و شبیه فلوت است. این پرنده در سراسر اروپا، آسیا، و افریقای شمالی یافت می‌شود. به حضور انسان و زندگی در باغ‌ها سازش یافته است و یکی از فراوان‌ترین پرندگان بریتانیا است. توکاهای سیاه[۳] امریکای شمالی به تیرۀ ایستریدا[۴] تعلق دارند. در ۱۹۹۷ در بریتانیا حدود ۴میلیون زوج تولیدمثلی از این پرنده یافت می‌شد. در ایران توکای سیاه Turdus merula و شش گونۀ دیگر از جنس Turdus یافت می‌شود. توکا، چکچک، دم‌سرخ، بلبل، گلوآبی، و تعدادی دیگر از پرندگان خوش‌آواز در این خانواده رده‌بندی شده‌اند. توکای طوقی Turdus torqnatus شبیه توکای سیاه است، اما نوار سفیدی در طول سینه‌اش دارد.