تکدی گری

تَکَدّی‌گری

(یا: گدایی‌کردن) پیشۀ کسی که وجه معاش خود را به رایگان از دیگران طلب می‌کند. به‌موجب مادۀ ۷۱۲ قانون مجازات اسلامی، هرکس تکدی را پیشه خود قرار دهد و از این راه امرار معاش کند به حبس از یک تا سه ماه محکوم می‌شود و چنانچه با وجود توان مالی مرتکب این عمل شود، علاوه‌بر مجازات مذکور، تمام اموالی که از طریق گدایی به‌دست آورده است، مصادره خواهد شد. همچنین براساس مادۀ ۷۱۳ همان قانون، کسانی‌که طفل صغیری را وسیلۀ تکدی قرار دهند و یا افرادی را به این امر بگمارند به سه ماه تا دو سال حبس و استرداد کلیۀ اموال گدایی‌شده، محکوم خواهند شد. به‌موجب مقررات آیین دادرسی، در امور مدنی و کیفری، شهادت کسی که به تکدی‌گری اشتغال داشته باشد، به‌عنوان دلیل شرعی قابل استناد نیست.