تکودارخان، سلطان احمد (حک: ۶۸۰ـ۶۸۳)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تِکودارخان، سلطان احمد (حک: ۶۸۰ـ۶۸۳)

از حکمرانان دورۀ تیموری در ایران و سومین ایلخان از ایلخانیان. پسر هولاکوخان بود و بعد از درگذشت برادرش، اباقاخان، به تخت نشست. وی قبل از حکومت غسل تعمید مسیحی کرده و نام خود را «نیکلاس» نهاده بود، اما پس از جلوس، اسلام آورد و نام‌ «احمد» را برای‌ خود برگزید. در زمان‌ تکودارخان، کار مسلمانان‌ رونق‌ یافت‌ و مهم‌ترین‌ پیشرفت‌ در احیای‌ فرهنگ‌ ایران‌ و دفع بیگانگان صورت‌ گرفت‌. در ۶۸۳ق ارغون‌، برادرزاده‌اش‌، را که‌ مدعی‌ سلطنت‌ بود در قزوین‌ شکست‌ داد، اما پس‌ از مدتی‌ او را عفو و به‌ حکومت‌ خراسان‌ منصوب‌ کرد. با این‌ همه،‌ ارغون‌ دوباره‌ شورید و با همدستی‌ بوقا، سردار خائن‌ تکودارخان، بر وی‌ پیروز شد. تکودارخان به‌ آذربایجان‌ گریخت،‌ ولی‌ در آن‌جا دستگیر و به‌فرمان‌ ارغون‌ کشته‌ شد.