تیلور، جرمی (۱۶۱۳ـ۱۶۶۷)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تِیلور، جِرِمی (۱۶۱۳ـ۱۶۶۷)(Taylor, Jeremy)

روحانی، شاعر، مترجم، و ادیب انگلیسی اواخر دورۀ رنسانس[۱]. پس از آن‌که در ۱۶۳۴ رتبۀ روحانی گرفت در آکسفورد و کیمبریج تحصیل کرد. پس از بازگشت خاندان استوارت به سلطنت، اسقف داون[۲] و کانر[۳] در ایرلند شد و سپس به مقام معاونت دانشگاه دوبلین[۴] رسید. تیلور از ادب آموخته‌ترین مردان کلیسا بود و آثار او هنوز از شاهکارهای ادبیات کلامی به‌شمار می‌روند. نو بودن، استعاره‌پردازی، تخیل شاعرانه، و صداقت نثر او شاخص است. آزادی موعظه[۵] (۱۶۴۶)، قاعده و آداب زندگی مقدس[۶] (۱۶۵۰) و قاعده و آداب مرگ مقدس[۷] (۱۶۵۱) ازجملۀ کتاب‌های اوست. تیلور در کیمبریج به‌دنیا آمد. او با خطابه‌‌هایش نظر ویلیام لود[۸]، رئیس دانشگاه آکسفورد و سراسقف کنتربری[۹] را جلب کرد، چنان‌که لود او را به آکسفورد فرستاد و در ۱۶۳۶ به عضویت هیئت علمی کالج «آل سولز[۱۰]» انتخاب شد. در ۱۶۴۳ کشیش بخش اُوِرستون[۱۱] شد و دو سال بعد نیروهای پارلمان در قلعۀ کاردیگن[۱۲] زندانی‌اش کردند. سپس در گولدن گروو[۱۳] از توابع کارماردنشِر[۱۴] اقامت کرد و بسیاری از آثارش را در آنجا نوشت. آثار او نخستینبار توسط اسقف رجینالدِ هِبر[۱۵] در ۱۸۲۲ گردآوری شد و سپس چارلز پِیج ایدن[۱۶] آنها را تصحیح کرد (۱۸۴۷ـ۱۸۵۲). اشعار و ترجمههای وی از دیگر شاعران، با ویرایش ای بی گروسارت[۱۷] در ۱۸۷۰ منتشر شده است.



  1. Renaissance
  2. Down
  3. Connor
  4. Dublin
  5. The Liberty of Prophesying
  6. The Rule and Exercises of Holy Living
  7. The Rule and Exercises of Holy Dying
  8. William Laud
  9. Canterbury
  10. All Souls
  11. Overstone
  12. Cardigan
  13. Golden Grove
  14. Carmarthenshire
  15. Reginald Heber
  16. C P Eden
  17. A B Grosart