تیه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

تیه

(یا: فحص التیه) بیابانی برهوت در مرز مصر و رژیم اشغالگر قدس، در شبه‌جزیرۀ سینا. بیابان تیه جنوبی‌ترین ناحیۀ فلسطین قدیم است. بنابر روایات، بنی‌اسرائیل پس از ترک مصر، به رهبری موسی، در این بیابان سرگردان شدند. از همین‌رو، جغرافی‌نویسان عرب آن را صحرای بنی‌اسرائیل نیز خوانده‌اند؛ زیرا در زبان عرب فَحَص به معنای سرگردانی و تیه به معنای بیابان برهوت است.