ثابت بن سنان صابی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ثابِت بن سِنانِ صابی ( ـ۳۶۵/۳۶۳ق)
طبیب و مورخ معروف مسلمان در عهد عباسیان، نوۀ ثابت بن قُره و پسر سنان بن ثابت. پزشک مخصوص برخی خلفای عباسی ازجمله الراضی بالله (حک: ۳۲۲ـ۳۲۹ق)، المتقی بالله (حک: ۳۲۹ـ۳۳۳ق)، المستکفی بالله (حک: ۳۳۳ـ۳۳۴ق) و المطیع‌اِلله (حک: ۳۳۴ـ۳۶۳ق) بود. ثابت در امارت معزالدوله ابوالحسین احمد بن بویۀ دیلمی، معروف به اقطع، می‌زیست. او علاوه بر مقام شامخش در پزشکی و ریاست بیمارستان بغداد، کتابی تاریخی مشتمل بر حوادث سال‌های ۲۹۰ تا ۳۶۳ق تألیف کرد. احمد بن یونس حرانی، از پزشکان معروف اندلس، شاگرد او بوده است.