جابه جایی (روان شناسی)
جابه‌جایی (روان‌شناسی)(displacement)
در روان‌کاوی، انتقال ناخودآگاه هیجان از موقعیت یا موضوعی که مرتبط با آن است به موقعیت یا موضوعی که کمتر ایجاد ناراحتی می‌کند. جابه‌جایی غالباً نشانۀ واپس‌رانی (سرکوبی)[۱] است، زیرا ممکن است محتوای هیجانی عقیده‌ای بیان شود بدون این‌که خودِ آن عقیده به سطح هشیار[۲]ی برسد. زیگموند فروید[۳] در نخستین تعاریف خود ازجابه‌جایی، بر وقوع آن در رؤیا تأکید کرد که در آن هیجانات قوی بیشتر در موضوعاتی ابراز می‌شوند که شخص معمولاً به آن بی‌اعتناست. جابه‌جایی، به‌منزلۀ مکانیسم دفاعی، با برخی از اختلالات روانی ازجمله هراس[۴]ها و اسکیزوفرنی[۵] ارتباط دارد.