جارو
جارو
نام گیاهانی از تیره‌های گندمیان[۱]، چغندریان[۲] و مرکبان[۳]. جارو علفی/جارو گندمی/علف پشمکی، گیاهانی از جنس Bromus متعلق به تیرۀ گندمیان می‌باشند. این جنس در ایران ۳۵ گونه گیاه علفی گندمی دارد که بیشتر آن‌ها یک‌ساله بوده، گونه‌های چندساله آن اغلب در مراتع کوهستانی پراکنده‌اند و دارای ارزش علوفه‌ای و حفاظت خاک هستند. جارو قزوینی، گیاهی علفی است با نام علمی Kochia scoparia متعلق به تیرۀ چغندر. گیاهان متعلق به جنس کوکیا، علفی، یک‌ساله یا پایا هستند. گل‌آذین‌های کروی و گل‌های نرماده و یا پلی‌گام از مشخصات این گیاهان است. از این جنس، هفت گونه در ارتفاعات غرب و شمال و نیز در بلوچستان وجود دارد که گونه K. scoparia از مهم‌ترین آن‌هاست. گیاهانی از جنس Sorghum متعلق به تیرۀ گندم را جاروی رشتی می‌نامند. این گیاهان خودرو، ساقه‌های زیرزمینی فراوانی دارند که معمولاً به‌صورت علف هرز در اراضی زراعی دیده می‌شوند. گونه‌ها و یا فرم‌های اصلاح‌شده‌ای از این جنس جهت تهیه جارو کاشت می‌شود. درمنه شرقی/جاروی مشهدی/سلمان/سَلبَکو، گونه‌ای از مرکبان با نام علمی Artemisia scorparia می‌باشد. جارو پنجه‌ای (Bothrichloa ischaemum) و جارو پیغمبری (Stipagrostis plumosa) از دیگر گونه‌های متعلق به تیرۀ گندمیان می‌باشند.