جارودیه

(یا: سرحوبیّه) از فرق زیدیه، پیروان ابوالجارود زیاد بن منذر، مکنّی به ابوالنّجم. به باورِ اینان، پیامبر اسلام (ص) امام علی (ع) را به وصف منصوص کرد (نص خفی) نه به اسم؛ بنابراین، هر که علی (ع) را از خویش براند و با او بیعت نکند، کافر است. جارودیه بعد از علی (ع)، امام حسن (ع) و امام حسین (ع) را امام می‌دانند و می‌گویند امامت پس از آن دو باید میان فرزندانشان به شورا باشد و هر یک از اولاد ایشان شمشیر برکشد و خروج کند شایستۀ امامت است. پیروان این فرقه بعد از زید بن علی (ع) قائل به امامت محمد بن عبدالله ‌بن حسن شدند و گفتند او نمرده و زنده است و روزی ظهور خواهد کرد.