جارویک 7
جارْویک 7 (Jarvik 7)
نخستین قلب مصنوعی برای پیوند دایم به بدن انسان که با موفقیت کار کرد. این قلب از پلاستیک پلیاورتان[۱] و آلومینیوم ساخته شده بود و با هوای فشرده کار میکرد. بارنی کلارک[۲] نخستین بیماری بود که جارویک ۷ را در سالت لیک سیتی[۳]، واقع در ایالات یوتا[۴]ی امریکا، دریافت کرد. جارویک ۷ او را ۱۱۲ روز زنده نگه داشت. در ۱۹۸۶، قلب مشابهی موقتاً به بیماری انگلیسی پیوند زده شد که در انتظار پیوند قلب انسان بود. اخیراً وزارت غذا و داروی امریکا[۵] تأیید خود را برای پیوند قلب مصنوعی پس گرفت، زیرا نتایج این عمل تاکنون مطلوب نبوده است.