جاکا، بشیر (۱۹۳۷)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

جاکا، بِشیر (۱۹۳۷)

مترجم و فارسی‌پژوه بوسنیایی. در دانشکدۀ فلسفۀ دانشگاه سارایوو در رشتۀ خاورشناسی (زبان فارسی) تحصیل کرد و در همان دانشکده به تدریس پرداخت. برای ادامۀ تحصیل به ایران سفر کرد (۱۹۶۴) و با ارائۀ پایان‌نامۀ مقایسۀ حماسه‌های ملی ایران (شاهنامۀ فردوسی) و حماسه‌های ملی یوگسلاوی، در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران دانشنامۀ دکتری گرفت. پس از بازگشت به بوسنی در دانشکدۀ فلسفۀ دانشگاه سارایوو زبان فارسی درس داد. از آثارش: ترجمه و گزینش شعر معاصر ایران به صربوکرواتی (۱۹۷۹)؛ ترجمۀ بختیارنامه و عجایب‌البخت به صربوکرواتی (سارایوو، ۱۹۸۹)؛ تاریخ ادبیات ایران (سارایوو، ۱۹۹۹)؛ منتخب افسانه‌های ایرانی؛ ترجمۀ سه حکیم مسلمان سید حسین نصر؛ ترجمۀ دیوان حافظ به صربوکرواتی؛ ترجمۀ سگ ولگرد صادق هدایت به بوسنیایی.