جری، تپه
جِری، تپّه
محوطه‌ای باستانی در شمال روستای خیرآباد، در مَرودَشت، در ۱۶کیلومتری جنوب شرقی صفۀ تَختِ جَمشید، در استان فارس. سه باستان‌شناسان ژاپنی، ایچی ماسودا و تاتسو ساتو، در ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ش آن‌جا را کاوش کردند. قدمت آثار فرهنگی تپۀ جری به عصر نوسنگی بازمی‌گردد. آثار فرهنگی آن با دورۀ اول تمدن تپۀ سیلک قابل مقایسه است. مردم تپۀ جری در عصر نوسنگی در کلبه‌های کوچک خشتی زندگی می‌کردند، سفال‌های منقوش می‌ساختند و پایۀ اقتصادی آن‌ها کشاورزی دیم و شکار بود.