جلال الدوله دیلمی، ابوطاهر ( ـ۴۳۵ق)
جلالالدّولۀ دیلمی، ابوطاهر ( ـ۴۳۵ق)
از امیران آلِ بویه (حک: ۴۱۶ـ۴۳۵ق). فرزند بهاءالدولۀ دیلمی بود و به نیابت برادرش، سلطانالدوله، حاکم بَصْرَه بود. او پس از مرگ برادر دیگرش، مُشرِفالدّوله، در بغداد با حمایت ترکان سپاه به پادشاهی رسید (۴۱۶ق)، اما حوزۀ اقتدار او به نواحی اطراف بغداد و واسِطْ محدود بود. آشوب سپاهیانش دغدغۀ اصلی دورۀ امارتش بود و این امر به ابوکالیجار فرصت داد تا به بغداد لشکر بکشد و امیرالامرایی خود را تحمیل کند.