جلبک دریایی
جُلبک دریایی (seaweed)
گروه وسیعی از گیاهان چندسلولی ساده، متعلق به گروه جلبک‌ها[۱]. این علف‌ها در مصّبِ رودخانه‌های آب شور، باتلاق‌های نمکی، و نزدیک خط مد تا عمق ۱۰۰ تا ۲۰۰ متری رشد می‌کنند. بسیاری از جلبک‌های دریایی دارای قلاب‌اند که باعث اتصال آن‌ها به سنگ‌ها و سایر سطوح می‌شود. همچنین، دارای تنۀ پربرگ و گاهی کیسه‌های هوا برای شناور ماندن‌اند و به رنگ‌های سبز، سبزآبی، قرمز یا قهوه‌ای یافت می‌شوند. در سراسر دنیا نزدیک به ۲هزار گونه از جلبک‌های غول‌پیکر قهوه‌ای، ۵,۵۰۰ گونه جلبک قرمز و ۱,۲۰۰ گونه جلبک سبز یافت شده است که غالباً دریایی‌اند. برخی از آن‌ها بنا به سنت برای تهیه غذا جمع‌آوری می‌شوند، مانند لاورهای ارغوانی[۲]، لاورهای سبز[۳]، و علف‌های دریایی خوراکی (کاراقین‌ها[۴]). از ۱۹۶۰، علف‌های دریایی را می‌کارند و آلژینات‌ها[۵] یا نمک‌هایی از آن‌ها استخراج می‌کنند که در غذاهای کنسروی، بستنی، علوفۀ دام، خمیردندان، صابون، و تولید یُد و شیشه کاربرد دارد.