جلیلوند
جَلیلْوند
طایفۀ کُرد ایران، از طوایف ناحیۀ دینور کرمانشاهان. گروه‌هایی از این مردم ظاهراً در اوایل قاجاریه به دشت قزوین تبعید شدند. صیدی سلطان جلیلوند و امامقلی خان زنگنه در ۱۱۶۲ق درصدد برآمدند که شهر کرمانشاه و توپخانۀ نادری را، که در آن شهر قرار داشت، تصرف کنند، اما مغلوب حسنعلی‌خان اردلان حاکم سنندج شدند. شاه‌نظرخان جلیلوند از سرداران دولت صادق‌خان زند بود. جلیلوندهای دینور و قزوین از قرن گذشته یک‌جانشین شده‌اند. جمعیت جلیلوندهای دینور در اواخر قاجاریه حدود ۳۰۰ خانوار و جلیلوندهای قزوین حدود ۹۵۰ خانوار بود. بدرخان جلیلوند، از رؤسای لشکر عباس‌میرزا نایب‌السلطنه در خراسان (۱۲۴۷ق) و حسن‌خان جلیلوند از رؤسای نظامی خراسان در سال‌های حکومت حسام‌السلطنه (۱۲۶۸ق) و صفرعلی‌خان جلیلوند از رؤسای نظامی ایران در جنگ‌های هرات (۱۲۷۱ق) بود.