جمال الدین موصلی
جَمال‌الدّین موصِلی ( ـ۵۵۹ق)
شهرت جمال‌الدین ابوجعفر محمد بن علی اصفهانی، معروف به جواد اصفهانی، از وزیران و رجال دورۀ سلجوقی. فرزند کامل علی بود و کار خود را در دیوان عارض جیش سلطان محمود سلجوقی آغاز کرد. زمانی که اتابک عمادالدین زنگی صاحب موصل در ۵۴۲ق شام را تصاحب کرد، به وزارت او رسید. در زمان سیف‌الدین غازی یکم، فرزندش، نیز سمت وزارت خود را حفظ کرد و در دورۀ قطب‌الدین مودود برادر امیر غازی هم وزیر بود. از این‌رو به موصلی شهرت یافت. بعدها جمال‌الدین مورد حسادت و هراس قطب‌الدین واقع شد و به دستور او به‌‌قتل رسید. وی از مردان باسخاوت روزگار خود بود؛ طوری که سالی هزینۀ تعویض پردۀ کعبه و خرج تمامی حُجاج را پرداخت. خاقانی او را در مثنوی «تحفه‌العراقین» ستوده و در قصاید خود نیز وی را معمار کعبه لقب داده و در مرثیۀ او شعری سروده است.