جناس مطرف
جِناس مُطَرَّف
در اصطلاح بدیع، گونه‌ای از جناس که در آن دو کلمۀ مشابه فقط در حرف آخر قافیه (حرف رَوی) با هم متفاوت باشند. مثلا در این بیت: بستم به عشق موی میانش کمر چو مور/گر وقت بینی این سخن اندر میان بگوی (سعدی). موی و مور با یکدیگر جناس مطرف دارند. یا در این بیت: بدان گه که خیزد خروش خروس / ز درگاه برخاست آوای کوس
میان خروش و خروس جناس مطرف برقرار است.