جنگ های بالکان

جنگ‌های بالکان (Balkan Wars)

دو جنگ ۱۹۱۲ـ۱۹۱۳ و ۱۹۱۳، پیش از جنگ جهانی اول درنتیجه آن کشورهای بالکان، ترکیه عثمانی را از اروپا، به جز منطقۀ کوچکی در اطراف استانبول، طرد کردند. جنگ اول بالکان (۱۹۱۲) بین بلغارستان، صربستان، یونان، و مونته‌نگرو از یک‌سو و ترکیۀ عثمانی از سوی دیگر بود. در این جنگ، ترک‌ها به‌ناچار خواستار آتش‌بسی موقت شدند، اما مذاکرات صلح لندن زمانی با شکست مواجه شد که ترک‌ها به‌رغم موافقت با واگذاری همۀ بخش‌های اروپایی ترکیه در غرب شهر اِدرنه (آدریانوپول سابق) از واگذاری این شهر خودداری کردند. در فوریۀ ۱۹۱۳ مخاصمات از سر گرفته شد. در ۲۶ مارس اِدرنه سقوط کرد و در ۳۰ مه، ترکیه براساس پیمان لندن فقط بخش کوچکی از شرق تراس (ترکیه) و شبه‌جزیرۀ گالیپولی را در خاک اروپا حفظ کرد. جنگ دوم بالکان، در ژوئن ـ ژوئیه ۱۹۱۳، زمانی آغاز شد که فاتحان بر سر تصرفات خود در مقدونیه به نبرد پرداختند؛ تصرفاتی که بلغارستان از بیشتر بخش‌های آن بدون سهم مانده بود. بلغارستان به یونان و صِربستان که رومانی نیز به آن‌ها پیوسته بود، حمله کرد. بلغارستان شکست خورد و ترکیه تراس را حفظ کرد.

---