جهانگیرخان قشقایی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

جهانگیرخان قَشْقایی (دهاقان اصفهان ۱۲۴۳ـ اصفهان ۱۳۲۸ق)

جهانگيرخان قَشْقايي

فیلسوف، عارف و پزشک ایرانی. تا ۴۰سالگی به شغل پدرش کشاورزی و دامداری اشتغال داشت و گویا درپی حادثه‌ای به توصیۀ آقا محمدرضا قمشه‌ای و همای شیرازی به علم و تهذیب روی آورد. افزون بر درس قمشه‌ای از درس فقه شیخ محمدحسن نجفی بهره گرفت. پس از چندی استاد علوم عقلی و نقلی شد و در حدود چهل سال با دوست عارفش آخوند ملا‌محمد کاشانی بر مسند تدریس مدرسۀ صدر اصفهان تکیه زد و شاگردان بی‌شماری همچون حاج‌ آقا رحیم ارباب اصفهانی، شیخ محمد حکیم خراسانی، شیخ محمود مفید، سید حسن مشکان طبسی، آقا ضیاء عراقی، حاج میرزا علی آقا شیرازی، حاج ملا فرج‌الله درّی و میرزا سید فتح‌الله بدیع درب امامی تربیت کرد.