جوانرود، شهرستان

جوانرود، شهرستان
استان	کرمانشاه
بخش	مرکزی و روانسر
جمعیت	۶۲,۷۹۷ نفر(۱۳۸۵ش)
موقعیت	جنوب غربی شهرستان کامیاران (استان کردستان)، غرب و شمال شهرستان‌های سنندج و سرپل ذهاب و شرق شهرستان ثلاث باباجانی
نوع اقلیم	معتدل
شهر ها و آبادی ها	روانسر، ساروخان، دولت‌آباد، برهان‌الدین زیلان، میرآباد، سروینه، و حسن‌آباد

جوانرود، شهرستان

واقع در شمال استان کرمانشاه، مشتمل بر بخش‌های مرکزی و روانسر با مرکزیت اداری شهر جَوانرود. از شمال به شهرستان پاوه، از شمال شرقی به شهرستان کامیاران (استان کردستان)، از شرق و جنوب به شهرستان‌های سنندج و سرپل ذهاب و از غرب به شهرستان ثلاث باباجانی محدود است. اراضی آن کوهستانی و جنگلی و بسیار حاصل‌خیز است. کوه شاهو (۳,۳۹۰ متر) بلندترین کوه آن به‌شمار می‌رود و کوه چالاب، در شمال شرقی، آن را از استان لرستان جدا می‌کند. علاوه‌‌بر آن کوه‌های دیگری که ارتفاعشان بالاتر از ۲هزار متر است، بخش اعظم نواحی غربی آن را تشکیل می‌دهد. شهرستان جوانرود از نواحی نسبتاً پرآب ایران است و رودخانه‌های سفیدبرگ، لیله، زیمکان، دشت حر، آب‌ زرشک، و گردی قاسمان شبکۀ زهاب‌های آن را تشکیل می‌دهند. با اقلیم معتدل، از نظر بارندگی جزء نواحی نیمه‌مرطوب به‌حساب می‌آید. جمعیت این شهرستان ۶۲,۷۹۷ نفر است (۱۳۸۵). مهم‌ترین شهرها و آبادی‌های آن عبارت است از روانسر، ساروخان، دولت‌آباد، برهان‌الدین زیلان، میرآباد، سروینه، و حسن‌آباد. راه کرمانشاه به نوسود و اسلام‌آباد به جوانرود و تازه‌آباد، راه‌های ارتباطی آن محسوب می‌شوند. طوایف کُرد جوانرودی و جاف‌های ایران (معروف به جاف‌های جوانرودی) در این شهرستان به سر می‌برند. توتون و فرآورده‌های دامی از محصولات عمدۀ آن است.