جورج اول
جورج اول (۱۶۶۰ـ۱۷۲۷)(George I)
پادشاه بریتانیای کبیر و ایرلند از ۱۷۱۴. پسر ارنست اوگوستوس[۱] (۱۶۲۹ـ۱۶۹۸)، فرمانروای آلمانی ایالت هانوور[۲]، و سوفیا و نتیجۀ جیمز اول بود. جورج اول پس از مرگ پدرش فرمانروای هانوور شد و درپی درگذشت ملکه آن، به پادشاهی انگلستان رسید. جورج اول ارتباط نزدیکی با ویگ‌ها[۳] (حزب لیبرال) برقرار کرد و بیشتر دوران زمامداری خود را در هانوور سپری کرد و هرگز انگلیسی فرا نگرفت. جورج اول در ۱۶۹۴ از همسر خود سوفیا دوروتیای زلی[۴] جدا شد. پسری به نام جورج دوم و دختری به نام سوفیا دوروتیا[۵] داشت، که در ۱۷۰۶ با فردریک ویلهلم[۶] (بعدها پادشاه پروس) ازدواج کرد و مادر فردریک کبیر[۷] بود. پارلمان، که برای انتصاب پادشاهی پروتستان تلاش می‌کرد، در مخالفت با ادعای جیمز ادوارد استوارتِ[۸] کاتولیک جورج اول را پس از ملکه آن[۹] و مادر جورج اول در ردۀ سوم مدعیان سلطنت قرار داد. جورج اول در دوران پادشاهی‌اش در ابتدا تحت حمایت ویگ‌ها به‌ویژه استنهوپ[۱۰]، چارلز تاونزند[۱۱]، و رابرت والپول[۱۲] بود. با افزایش رسوایی‌هایی که پادشاه با آن‌ها روبه‌رو شد، تکیه او به مشاورانش نیز افزایش یافت. سرانجام هوادارانش به مقابله با او برخاستند و برای مصالحه با پادشاه خواستار آزادی عمل شدند.