بیوکنن، جورج (۱۵۰۶ـ۱۵۸۲)
| جورج بیوکنن George Buchanan | |
|---|---|
| زادروز |
۱۵۰۶م |
| درگذشت | ۱۵۸۲م |
| ملیت | اسکاتلندی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه‌های پاریس و سنت اندروز |
| شغل و تخصص اصلی | معلم، و ادیب |
| آثار | در باب سپهر (۱۵۵۵)، منظومه‌ای به لاتینی در پنج کتاب، و زفافیه (۱۵۵۸، دادگاه سلطنت در اسکاتلند (۱۵۷۹)، اندیشه‌هایی در تاریخ اسکاتلند (۱۵۸۲) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
بیوکنن، جورج (۱۵۰۶ـ۱۵۸۲)(Buchanan, George)
معلم، و ادیب اسکاتلندی. به‌عنوان دانشمند و شاعر لاتینی مشهور بود. پس از تحصیل در دانشگاه‌های پاریس و سنت اندروز[۱]، در کولژ دو سن بارب[۲] پاریس معلم شد. پس از دو طنز نیشدارش علیه فرقۀ فرانسیسان‌ها[۳] (۱۵۲۷، ۱۵۳۵)، به جرم بدعت‌گذاری به‌زندان افتاد، اما از زندان گریخت و بعدها در ترجمۀ مدآ[۴] و آلکستیس[۵]، اثر اوریپیدس[۶]، به لاتینی انحرافاتی یافت و با نوشتن نمایش‌نامه‌های بدیعی نظیر تعمیددهندگان[۷] (۱۵۳۴) و جفتس[۸] (۱۵۷۸)، حکومت استبدادی را به باد حمله گرفت. تعبیر و تفسیرش از مزامیر داوود[۹] نیز مدت‌های طولانی متن آموزش لاتینی بود. بیوکنن در سال‌هایی که در فرانسه معلم خصوصی بود، در باب سپهر[۱۰] (۱۵۵۵)، منظومه‌ای به لاتینی در پنج کتاب، و زفافیه[۱۱] (۱۵۵۸)، شعری دربارۀ ازدواج مری[۱۲]، ملکۀ اسکاتلند، با پسر ارشد پادشاه فرانسه سرود و سپس در ۱۵۶۱ به اسکاتلند برگشت. مهم‌ترین آثار سیاسی وی دادگاه سلطنت در اسکاتلند[۱۳] (۱۵۷۹)، استدلالی قاطع در قالب گفت‌وگو، دربارۀ سلطنت مشروطه بود؛ و اندیشه‌هایی در تاریخ اسکاتلند[۱۴] (۱۵۸۲)، که تاریخ اسکاتلند را از عصر فرگس[۱۵] اسطوره‌ای بازگو می‌کند.