جومی، ابوبکر (۱۳۴۱ـ۱۴۱۶ق/۱۹۲۲ـ۱۹۹۳)

مبلّغ و مفتی بزرگ نیجریه. وی ابتدا نزد پدرش قرآن، زبان عربی و فقه را فراگرفت و پس از تکمیل تحصیلات به قضاوت و تدریس پرداخت. مدتی بعد تصمیم به تحصیل در قاهره گرفت اما عوامل استعمار از ترس پیوستن او به اخوان‌المسلمین مانعش شدند و او را به سودان فرستادند. در ایام حج با احمد بلّو دیدار کرد (۱۹۵۵) و در دومین سفرش به مکه مکرمه به‌عنوان مترجم او برگزیده شد و از او نشان طلایی دریافت نمود. پس از استقلال نیجریه علاوه‌بر سمت‌های مختلف قضایی به‌تدریج بزرگ‌ترین مفتی نیجریه شد، وی دست راست احمد بلو (رهبر کشورش) در دعوت اسلامی و مبارزه با خرافات و بدعت‌ها بود. همچنین او کرسی‌های مختلف استادی، ریاست و عضویت مجالس فرهنگی داخلی و خارجی نیجریه را به‌عهده گرفت. جومی «جایزه جهانی ملک فیصل» را به جهت خدمات به اسلام در زمینه دعوت اسلامی در ۱۴۰۹ق دریافت کرد. او سرانجام در لندن درگذشت. تفسیر ردالاذهان الی معانی‌القرآن و ترجمه قرآن به زبان هوسایی از اوست.