جیانگسی
جیانگْسی (Jiangxi)
| جیانگسی | |
|---|---|
| نام فارسی | جیانگسی |
| نام های دیگر | کیانگسی |
| نام لاتین | Jiangxi |
| کشور | چین |
| موقعیت | جنوب شرقی چین |
| مرکز | نانچانگ |
| شهرهای مهم | گانجو، جیان، جینگده جن، جیوجیانگ و پینگ شیانگ |
| جمعیت | ۴۱,۰۵۰,۰۰۰ نفر (۱۹۹۶) |
| مساحت(کیلومتر مربع) | ۱۶۴۸۰۰ |
| تولیدات و صنایع مهم | برنج |
(یا: کیانگسی[۱]) استانی در جنوب شرقی چین با ۱۶۴,۸۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۴۱,۰۵۰,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۶). مرکزش نانچانگ[۲] است و شهرهای بزرگ آن عبارت‌اند از گانجو[۳]، جیان[۴]، جینگده‌جن[۵]، جیوجیانگ[۶]، و پینگ‌شیانگ[۷]. رود چانگ جیانگ[۸] و دریاچۀ پویانگ[۹] در این استان قرار دارند. جیانگسی در میان زمین‌های مرتفع غرب، جنوب، و شرق محصور است و مرکز آن کم‌ارتفاع است و حوضۀ دریاچه پویانگ در شمال و درۀ رود گان[۱۰] در جنوب آن قرار دارند. دریاچۀ پویانگ، بزرگ‌ترین دریاچۀ آب شیرین چین، آب همۀ رودهای استان را دریافت می‌کند و مخزن طبیعی به‌هنگام سیلابی‌شدن رود چانگ جیانگ است که از شمال به دریاچه متصل است. رود گان به دریاچۀ مزبور می‌ریزد و از جنوب به شمال استان جاری است و آبراه مهم کشتی‌رانی به‌شمار می‌رود. بیشترین ریزش جوی[۱۱] در شمال شرقی استان صورت می‌گیرد، اما میزان آن سال به سال متغیر است. بخش‌های مرکزی جیانگسی پرجمعیت است؛ برنج مهم‌ترین فرآورده کشاورزی این استان است. جیانگسی اولین‌بار در زمان سلسله هان (۲۰۶پ‌م ـ۲۲۰م) تحت ادارۀ چین قرار گرفت. از دهۀ ۱۹۲۰ تا به‌قدرت‌رسیدن کمونیست‌ها، پایگاه مهم نظامی آن‌ها بود. استان مزبور بین قرن ۹م تا ۱۹، براثر تجارت با شمال و جنوب چین رونق یافت.