ح

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ح

ح

هشتمین حرف از الفبای فارسی، حرف ششم از حروف هجای عربی (ابتثی) و حرف هفتم از حروف ابجد. در حساب جُمَل، آن را معادل عدد هشت به‌حساب می‌آورند. حرف «ح» نمایندۀ واج صامتِ چاکنایی ـ سایشی است. نام آن در زبان فارسی «حِ=he» و «حا= ha» و «حایِ حُطّی» است. این حرف در کلمات برگرفته از عربی کاربرد دارد و فارسی‌زبانان آن را همانند «ه‌» تلفظ می‌کنند. البته در بعضی از کلمات و اسامی که ریشۀ آن‌ها نامعیّن است، مثلِ حوله (هوله)، حیز (هیز) و جیحون و سیحون، این حرف به‌کار رفته است. حرف «ح» در کتاب‌شناسی رمز حاشیه است.