حاجی سیف الدوله میرزا

حاجی سیف الدوله میرزا

(معروف به حاجی عمو) حاکم قدیم اردبیل، پسر سوم علیشاه ظل السلطان پسر دهم فتحعلی شاه قاجار. حاجی سیف الدوله میرزا چون تا اواخر سلطنت ناصرالدین شاه زندگی می کرد و شاهزاده معمری شده بود، شاه و دیگران او را حاجی عمو خطاب می کردند و به علت پیری حق جلوس داشت.

در 1246ق، حسنعلی میرزا شجاع السلطنه که والی کرمان بود، از کرمان آمد و با عبدالرضا خان یزدی به جنگ پرداخت. به این ترتیب، یزد 9 ماه در محاصرۀ شاهزاده بود. فتحعلی شاه برای این که به این غائله فیصله دهد، سیف الدوله میرزا را به حکومت یزد منصوب و راهی آن جا کرد. با این حال، شجاع السلطنه از محاصرۀ یزد دست برنداشت و به فرمان پدرش توجهی نکرد. تا این که عباس میرزا نایب السلطنه برای انتظامات صفحات جنوب مأموریت پیدا کرد که از آذربایجان برود و سر و سامانی به خودسری ها و بی نظمی ها بدهد. او پس از تسلیم شدن عبدالرضا خان و گرفتن یزد، سیف الدوله میرزا را همچنان به حکومت یزد گمارد و سپس خودش به سمت کرمان رهسپار شد.

پس از تبعید پدر حاجی سیف الدوله میرزا (علیشاه ظل السلطان) در 1251ق، او از جمله شاهزاده هایی بود که از ایران فرار کرد و به دولت عثمانی پناهنده شد. او که با انگلیسی ها ارتباط داشت، با وساطت وزیر مختار انگلیس به ایران بازگشت که پس از مصالحه و انعقاد معاهدۀ پاریس بود که مستر موری با تشریفاتی مفصل وارد تهران شد و حاجی سیف الدوله میرزا نیز همراه او به تهران آمد که به موجب فصل چهارم معاهده، کسی متعرض او نشد و مورد عفو قرار گرفت. حاجی سیف الدوله میرزا در 1278ق حاکم ترشیز (کاشمر کنونی)، و در 1296ق به حکومت اردبیل و مشکین منصوب شد.