ابوفراس حمدانی، حارث بن سعید (۳۲۰ـ۳۵۷ق)

ابوفِراس ‌حَمْدانی، حارث بن سعید (۳۲۰ـ۳۵۷ق)

شاعر و دولتمرد عرب. از مشاهیر دربار سیف‌الدولۀ حمدانی و حامی متنبّی بود. در ۳۳۶ق حاکم مَنبِج شد و با بیزانس جنگید. دو بار به اسارت افتاد؛ بار اول در ۳۴۸ق که گریخت و بار دوم در ۳۵۱ق که چهار سال در اسارت ماند و سرانجام در شورش علیه جانشین سیف‌الدوله کشته شد. رومیّات وی، که در زمان اسارت سروده، خطاب به سیف‌الدوله و تقاضای پرداخت فدیه برای رهایی از بند رومیان است. اثر معروف وی قصیده‌ای بلند در ستایش حمدانیان، و شاهکارش اُرجوزۀ مُزدَوجه است. اشعاری نیز در تبلیغ تشیّع، نکوهش عباسیان و ستایش علویان گفته است.