حاشد

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

حاشد (قبیله)


قبیله‌ای از شهر همدان، یمن. این قبیله منسوب به حاشد بن جشم برادر بکیل است. این دو پسران جشم بن خیوان بن نوف بن همدانند. این قبیله از چهار خاندان تشکیل شده است: صریمی، خارفی، عصیمی و عذری. همدانی مرزهای سرزمین حاشد و بکیل را چنین مشخص کرده است: سرزمین آنان همدان است که بین صنعاء و صعده قرار دارد. بخش شرقی متعلق به بکیل است و بخش غربی به حاشد. شهر خیوان در روزگار همدانی، بزرگترین شهر حاشد بود. از روزگاران قدیم تا امروز دو قبیله حاشد و بکیل بزرگ‌ترین قبایل مناطق ارتفاعات کوهستانی در یمن بوده‌اند. قبیله‌ی حاشد از دو هزار سال پیش تاکنون هویت و سرزمین خود را حفظ کرده است. وجود قبیله‌های حاشد و بکیل در حد فاصل میان دو شهر صعده و صنعاء سبب شد تا این دو قبیله نقش مهمی در تاریخ سیاسی یمن بازی کنند. میان این دو قبیله در مراحل تاریخی مختلف غالباً همکای و همبستگی برقرار بوده است، هر چند که در عصرهای مختلف سابقه‌ی درگیری هم دارند که‌ این درگیری‌ها نیز همانند درگیری‌های درون‌خانوادگی بوده است. در دوره‌های حکومت زیدیان هر کدام از این دو قبیله از نوعی استقلال برخوردار بودند. امامان زیدیه که بر یمن حکومت داشتند، حاکمان ولایات را غالباً از افراد برجسته‌ی این دو قبیله انتخاب می‌کردند. در جریان نبرد داخلی خمر، در نیمه‌ی دهه‌ی 1960م دولت زیدیه از این دو قبیله برای سرکوب شورشیان بهره گرفت. در دوره‌ی اشغال یمن از سوی ترکان عثمانی، آنان نتوانستند قدرتشان را در میان این دو قبیله بگسترانند. منابع بریتانیایی در سال 1917 شمار جنگجویان‌ حاشد را 50 هزار تن تخمین زده که بزرگ‌‌ترین قدرت نظامی منطقه بوده است. فرماندهان عالی‌رتبه‌ی نظامی نیز مشاوران و معاونانی از قبیله‌ی بکیل داشته‌اند. در دوره‌های مختلف،

بیشتر افراد قبیله‌ی حاشد به کشاورزی و پرورش چارپایان مشغولند و شماری از آنان در کار تجارتند. بیشتر این مردم شهری و روستایی‌ و اندکی از آنان نیز بدوی‌اند و در اراضی شمالی و شرقی تا جوف سکنا دارند.