حدودالعالم
حدودالعالم
(نام کامل: حدودالعالم من المشرق الی المغرب) نخستین کتاب جغرافیا به زبان فارسی و یکی از قدیمی‌ترین متون نثر فارسی که در ۳۷۲ق تألیف و به امیر ابوالحارث محمد بن احمد فریغونی، از حکام جوزجان، اهدا شده است. نویسنده آن شناخته‌شده نیست. تنها نسخۀ خطی آن در اوایل قرن ۲۰ در شهر بخارا پیدا و به‌صورت چاپ عکسی در روسیه منتشر شد. مینورسکی، ایران‌شناس برجسته، آن را به انگلیسی ترجمه کرد و همراه با حواشی مفصل در ۱۹۳۶ در لیدن به‌چاپ رساند. سیدجلال‌الدین تهرانی آن را در ۱۳۱۴ش و منوچهر ستوده در ۱۳۴۰ در ایران به‌طبع رساندند. حدودالعالم به جغرافیای عمومی، به‌ویژه جغرافیای سرزمین اسلامی پرداخته و چون مؤلف آن اهل ماوراءالنهر بوده، مطالب آن دربارۀ این منطقه از اهمیت خاص برخوردار است.