حروف عالیات
حروف عالیات
اصطلاحی عرفانی، مترادف با اصطلاحِ حروفِ عِلْوِیّه. همۀ پدیده‌های هستی که در این جهان موجود شده‌اند، در جهان دیگر حقیقتی دارند که از یک هستۀ برتر تشکیل شده، در حقیقت پدیده‌های مادی جلوه‌ای از عین خود در جهان برتر هستند. مانند هسته و دانۀ یک درخت که اصلش در زیر خاک پنهان است و خود درخت با شاخ و برگ‌هایش در این جهان پدیدارند. عرفا به آن هسته‌های اولیه که در جهان برتر حضور دارند و به ماده درنمی‌آیند، حروف عالیات می‌گویند، یعنی حروفی که در جایگاه‌های بلندند و جهان تجلّی آن‌هاست. وصفِ عالیات در این اصطلاح، اشاره به مرتبه‌ای است که به‌عنوانِ محلِّ این حروف درنظر گرفته می‌شود، چه عالی‌تر از آن مرحله، برای اعیان ممکنات متصوّر نیست.