حسنوند
حَسَنْوَنْد
طایفۀ لر، از طوایف سلسله، مشتمل بر تیره‌های باباصنم، بستام، پولاد، چراغ، خمسه، دولت‌شاه، رحمان‌شاه، زیودار، سالار، سیاهپوش، کاکولوند و چند تیرۀ دیگر، مرکب از ۹۵۸ خانوار چادرنشین. ییلاق این طایفه در بخش شرقی جلگۀ اَلَشتر و قشلاق آن در جایدر و کنار رودخانۀ صیمره است. جمعیت طایفۀ حسنوند در قرن گذشته بالغ بر ۵هزار خانوار بود، اما بسیاری از آنان در سال‌های انقلاب مشروطیت، کوچ سالانه را ترک کردند و در مناطقی از ییلاق و قشلاق، اسکان یافتند. حسنوندها در عصر قاجاریه منشاء بعضی حوادث بودند. گروه‌هایی از این طایفه در ۱۲۶۷ق بعضی نواحی اطراف بروجرد را اشغال کردند، اما در حملۀ متقابل خانلرمیرزا احتشام‌الدوله، حاکم خوزستان و لرستان، گریختند. حسنوندها در شورش‌های سالارالدوله شرکت داشتند.