حشر

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

حَشْر

اصطلاحی قرآنی به‌معنی «گردآوردن در یک مکان» که در آیۀ ۱۷ سورۀ نمل به‌کار رفته است. حشر در اصطلاح به جمع‌شدن و گردآمدن موجودات پس از نفخۀ صور گفته می‌شود؛ لذا حشر یکی از مراحل قیامت کبری است. با توجه به آیات قرآنی در روز حشر انسان‌ها به سه دسته تقسیم می‌شوند: اصحاب یمین، اصحاب شمال و سابقون (واقعه، ۱۰ـ۱۴).