حصیربافی
حَصیربافی (basketry)
از صنایع دستی دورۀ باستان (میانسنگی ـ نوسنگی[۱]) که برای ساخت طیف گستردهای از اشیا (از سبد تا مبلمان) بهکار میرفت. حصیربافی، بافتن یا تابیدن حصیر، نی، یا دیگر الیاف طبیعیِ محکم و انعطافپذیر است. تَفت بافت[۲]، از انواع مستحکمتر حصیربافی است که بر روی چارچوب سختی، معمولاً از ترکههای درخت بید، بافته میشود. حصیربافی از آغاز قرون وسطا[۳] تا اواخر قرن ۱۹ در غرب رواج داشت، لیکن بهسبب واردات ارزان و بستهبندیهای جانشین، رو به افول نهاد.